Zawierzenie NMP a objawienia Maryjne Rekolekcje – Miesiąc Piąty – Usuwanie lęków i wątpliwości

Modlitwa wstęp na Znak Krzyża Świętego. Modlitwa do Ducha Świętego: „Przybądź Duchu Święty…”. Rozważanie: Wydawałoby się, że do świadczenie Miłości Bożej i naszej Matki sprawi, że człowiek jest już gotowy, aby wejść w pełnię komunii z Bogiem i Najświętszą Maryją Panną. Tym czasem – jak pokazu ją świadectwa osób i doświadczenie – do tego głębokiego stanu w życiu duchowym jest jeszcze daleka droga. Możemy też – obserwując przeróżne objawiania Maryjne, a także i tez Hercegowińskiej wioski: Medziugorja – po twierdzić to stwierdzenie. Choć nadzwyczajne doświadczenie oglądania Gościa z Nieba poruszyło z nie zwykłą mocą serca Widzących, to – jak można zauważyć – zaczynają ich też trapić prze różne wątpliwości. Przyjmuje się, że pierwsze trzy lata objawień, to czas: • osobistych rozmów Widzących z Maryją, • kierowania do Nich orędzi (które częściowo zechcieli przekazać innym), • usuwania z Ich serc wszelkich wątpliwości, które niestety mogły być przeszkodą do zjednoczenia Ich serc z Niepokalanym Sercem Matki. • zadawania Maryi przeróżnych pytań: a dlaczego akurat nam się ukazujesz, przecież nie jesteśmy najlepsi? – tak, jak by w człowieku ujawniały się kompleksy niedoskonałości w zetknięciu ze Świętą Panią. Jak długo będziesz się nam ukazywała? – tak, jakby człowiek chciał mieć „święty spokój”, powrócić do zwyczajnego, bezstresowego życia, i nie pójść – w nieznane – jak to uczynił Abraham, ryzykowną drogą świętości. Kiedy pojawi się zapowiedziany Znak? – bo trudno jest znosić prześladowania i nie wiarę innych ludzi. I wiele innych pytań rodziło się w sercach Widzących. Można przypuszczać, że działo się to pod wpływem zakłamanego świata. 10.01.1983 r. Mirjana opowiada: „Przez osiemnaście miesięcy, kiedy widziałam Panią, powstała między nami wielka zażyłość. Czułam Jej macierzyńską miłość. Mogłam Jej zadawać najróżniejsze pytania. Tak więc zapytałam Ją, dlaczego Bóg jest tak nielitościwy, wtrącając grzeszników do piekła na zawsze?”. Czy myślisz, że w Tobie nie ma wątpliwości? Zauważ, że brak w twoim życiu determinacji, zaangażowania, pragnienia całkowitego pójścia z Maryją i oddania się Jej, jest być może skutkiem rozplenionych, może nawet nieuświadomionych, szeregu wątpliwości zasianych w twoim sercu przez świat i szatana. Przeprowadźmy więc krótki wywiad z naszą Panią – odnośnie zawierzenia się Jej – aby usunąć z naszych serc, choć niewielką część trapiących nas problemów: 1. Maryjo, chciałbym się Tobie zawierzyć, ale… świat daje mi wiele ponętnych propozycji i obietnic… i często łapię się na tym, że idę za nimi – czegóż mogę oczekiwać w moim życiu po zawierzeniu się Tobie? • „Drogie dzieci! Jestem z wami i raduję się darem Wszechmogącego, że mogę przebywać z wami, pouczać was i prowadzić drogą doskonałości. Drogie dzieci, pragnę, abyście byli przepięknym bukietem, który chcę podarować Bogu…” (25.10.94); … pragnę uczynić z was przepiękny bukiet przygotowany na wieczność, ale wy nie przyjmujecie drogi nawrócenia, drogi zbawienia, którą wam proponuję poprzez te objawienia (25.07.95). 2. Maryjo oddałem ci moje problemy, moją pracę, dom, bliskich, a jednak czegoś mi nadal brakuje w moim zawierzeniu się Tobie. Czy mogłabyś pokrótce mi powiedzieć czego? • „Dziś wzywam was, abyście w pełni otworzyli się na mnie, bym mogła was przemienić i poprowadzić do Serca mego Syna Jezusa, aby On napełnił was Swoją miłością…” (25.10.98). • „Drogie dzieci. Oddajcie mi swoje serca całkowicie. Pozwólcie mi, żebym zabrała was do mojego Syna, Który jest prawdziwym pokojem i szczęściem. Nie dajcie się oszukiwać fałszywej światłości, która was otacza i jest wam oferowana…” (02.10.03). 3. Tak zgadzam się z Tobą moja Matko. Moje połowiczne oddanie się Tobie sprawia, że jestem często niespokojny, sfrustrowany a nawet przelękniony. Nie widzę dobrych owoców dzieła zawierzenia się Tobie, bo dobro miesza się w moim życiu ze złem. Co jednak mam czynić, aby tę sytuację zmienić? • „Drogie dzieci!… Kocham was i pragnę po prowadzić was wszystkich razem ze mną do raju. Jeśli się jednak nie modlicie, nie jesteście pokorni i posłuszni orędziom, które wam daję, nie mogę wam pomóc…” (25.04.94). Następnym krokiem – naszego oddania siebie Najświętszej Maryi Pannie – po doświadczeniu Jej Miłości – niech będzie usunięcie z serca „przeszkód” – wątpliwości czasami może nieuświadomionych, dzielących mnie od Pani. Boję się oddać Maryi np. z powodu, że ktoś, zapewne demon, podpowiada mi: oddając siebie Maryi stracisz atrakcyjną pracę, przyjaciół, pieniądze itd. – tu indywidualnie, w konkrecie życia danej osoby podchodzi ze swoim kłamstwem. Może boję się radykalizmu, bo świat podpowiada mi: nie przesadzaj z tym oddaniem, wszystko trzeba czynić z umiarem. A może ogarnęła mnie apatia, lenistwo, niektórzy nawet są w depresji. Jedno jest pewne – Maryja chce całkowitego oddania się i to chce mojego serca czyli najgłębszej sfery mojego życia. • „Drogie dzieci. Oddajcie mi swoje serca całkowicie. Pozwólcie mi, żebym zabrała was do mojego Syna, Który jest prawdziwym pokojem i szczęściem (02.10.03). Jeśli tu też masz wątpliwości – co do głębokiego, wewnętrznego powierzenia się Świętej Matce – przypomnę ci, że tak właśnie święci oddawali siebie Maryi, a czynili to bez najmniejszych wahań. Ponadto te działania potwierdzają orędzia Matki Boga – zapraszające nas, abyśmy to ochoczo czynili. Dogmat o Niepokalanym Poczęciu NMP winien cię uspokoić wobec zamiarów naszej Matki, które są najświętsze. Boże Macierzyństwo Maryi oraz powołanie Jej na Matkę wszystkich ludzi, niestały się okazją, aby w życiu Maryi ujawniły się ciekawość wobec ukrytych ludzkich spraw, lecz dały Jej możliwość rozwinięcia się w Niej charyzmatu – pełnej miłości – macierzyńskiej troski o mnie i o ciebie. Dlatego Bóg zezwala Jej na poznanie głębi serc ludzkich – co jest niedostępne dla innych ludzi. W tym miesiącu – odprawiania naszych rekolekcji – podejmijmy trud i kolejny krok w kierunku zawierzenia się Maryi: chcę oddać się Maryi do końca i radykalnie, wewnętrznie i z entuzjazmem. W przeprowadzonym wyżej dialogu z Maryją usłyszeliśmy, że droga do tego prowadzi nie przez zawiłą psychologię, ale przez prostą modlitwę, która otwiera ludzkie serce na Bożą Miłość. Jest taka modlitwa, którą nasza Matka preferuje we wszystkich odwiedzinach ziemskich czyli Jej objawieniach. Tą modlitwą jest Różaniec. Matka Boża powiedziała: „Szczególnie wzywam wszystkich, którzy poświęcili się mojemu Niepokalanemu Sercu, aby stali się przykładem dla innych. Wzywam wszystkich kapłanów, zakonników i zakonnice, aby modlili się na różańcu i uczyli innych modlić się. Różaniec jest mi szczególnie drogi; poprzez Różaniec otworzycie mi swoje serce i będę mogła wam pomóc (25.10.97). Można powiedzieć, że Różaniec Święty jest modlitwą szczególnie i głęboko prowadzącą nas do zawierzenia siebie Maryi. Jest swoistą liną ratunkową, którą Maryja posługuje się, aby wyciągnąć nas z wirów niespokojnego świata, w którym toniemy jak w morzu. Różaniec jest modlitwą wyróżnioną przez Maryję, więc jeszcze dokładniej, znaczenie tej modlitwy w zawierzeniu siebie Maryi, omówię w dalszej części rekolekcji. Tym czasem – teraz – zacznijmy się po prostu modlić na różańcu. Proponuję w tym miesiącu częste odmawianie jednej dziesiątki Różańca Świętego i to wg zaleceń Maryi w Fatimie – otwierając swoje serce na Światło Boże w kilku nasto minutowym rozważaniu jednej tajemnicy różańcowej. W tym miesiącu też zachęcam, aby czytać i rozważać czułe słowa Matki wyrażone w Jej orędziach. Wróćmy do starych orędzi Królowej Pokoju – czytając je po kolei i od początku – zachwycając się ich ukrytą głębią w prostocie Słów Matki. Niech te Słowa poruszą wreszcie moje serce tajemniczym dotykiem Bożej Miłości. A kiedy Maryja, jak zwykle, powie DO MNIE I DO CIEBIE!!! – Drogie Dziecko – to może z twoich oczu popłyną łzy i odpowiesz Świętej Pani bez fałszywego wstydu: – kocham Cię moja Matko. A Maryja ci odpowie: „Drogie dzieci, jestem z wami i kocham was, błogosławię i pragnę, aby każdy z was był w moich objęciach…” (25.08.95). Amen.